[ Pobierz całość w formacie PDF ]

czenie na język włoski.
Były to dni drugiego pobytu w szpitalu. Tam właśnie Ojciec Z
więty przeczytał
 sekret , a po przeczytaniu nie miał już wątpliwości. W tej  wizji rozpoznał własne
przeznaczenie. Przekonał się, że zostało mu ocalone życie, co więcej, zostało mu na nowo
przekazane w darze dzięki Jej interwencji, dzięki Jej opiece.
Tak, to prawda,  biskup w białych szatach został zabity, jak podaje siostra Lucja.
Natomiast Jan Paweł II uniknął niemal pewnej śmierci. A więc? A może właśnie to chciała
powiedzieć? %7łe szlaki dziejów i życia ludzkiego nie są z góry wyznaczone? I że istnieje
Opatrzność, istnieje  macierzyńska dłoń zdolna doprowadzić do tego, że chybił ten, który
wymierzył pistolet będąc całkowicie pewny, że zabije?
Ojciec Z
więty mówił:  Jedna ręka strzelała, a inna prowadziła kulę .
A dziś ta kula, odtąd na zawsze  nieszkodliwa , tkwi w koronie figury Matki Boskiej
Fatimskiej.
20
KTO GO UZBROIA
?
 Dlaczego Ty żyjesz? - zapytał Mehmet Ali Agca. Jan Paweł II był zaskoczony tym
pytaniem.
Postanowił spojrzeć w oczy człowiekowi, który próbował go zabić. Pragnął powtórzyć
mu osobiście słowa przebaczenia i nadać sens swemu gestowi chrześcijańskiej miłości, który
Agca by zrozumiał.  Dziś - powiedział na wstępie - spotykamy się jak ludzie. Co więcej, jak
bracia .
Jednak tamtego 27grudnia 1983 roku Jan Paweł II, gdy wszedł do ogołoconego
pomieszczenia w więzieniu Rebibbia i usiadł obok Ali Agcy z głową pochyloną, aby lepiej go
wysłuchać, nie spodziewał się, że usłyszy to pytanie:  Dlaczego Ty żyjesz? .
Może Karol Wojtyła liczył, na to, że spotykając się z siedzącym naprzeciw niego
człowiekiem zrozumie, dlaczego ten próbował go zabić. Tymczasem usłyszał pytanie:,, Wiem,
że strzelałem celnie. Wiem, że nabój był śmiercionośny. Dlaczego zatem Ty żyjesz? .
Nie brałem bezpośredniego udziału w rozmowie, byłem oddalony o kilka metrów.
Mam jednak wrażenie, to moja interpretacja, iż Ali Agcę dręczył fakt, że istnieją siły, które go
przerastają. Mierzył celnie, a ofiara nie zginęła. Był przerażony istnieniem przerastających go
sił. Zrozumiał, że poza Fatimą, córką Mahometa, istnieje też inna Fatima - ta, którą określał
 boginią fatimską . I lękał się, jak sam o tym mówił, że ta potężna bogini go  unicestwi .
Cała rozmowa skupiła się na tym wątku. Ojciec Z
więty, o czym wielokrotnie i ze
zmartwieniem przypominał, nigdy nie usłyszał słów:  Przebacz mi .
 Dlaczego Ty żyjesz? Jan Paweł II nigdy nie zapomniał tego pytania. Przez lata
nosił je w sobie, zastanawiał się.
Znalazł pierwszą, definitywną odpowiedz
. Był pewien, że został ocalony przez Matkę
Boską. Pozostawała odpowiedz
na drugie pytanie, którą pragnął odnalez
ć. Zbliżając się do
schyłku swego ziemskiego życia, poczuł potrzebę podzielenia się zdaniem, które wyrobił sobie
na ten temat.
W ostatniej książce Pamięć i tożsamość czytamy:  Ali Agca, jak wszyscy mówią, to
zawodowy zabójca. Oznacza to, że zamach nie był jego inicjatywą, zaplanował go ktoś inny,
ktoś inny zlecił mu jego wykonanie.. .
W tej sytuacji spontanicznie rodzi się pytanie, czy Papież po latach nie przerwał
swego milczenia, ponieważ otrzymał informacje na ten temat...
Absolutnie nie! Przede wszystkim dlatego, że Ojciec Z
więty zawsze oceniał wszystko
w kategoriach wiary. Mówił, że również ta próba była dla niego łaską.
Jeśli natomiast chodzi o informacje... Wiele mówiło się o informacjach od
międzynarodowych służb specjalnych. Mogę zapewnić, że nigdy takie informacje nie dotarły
do Papieża. Odnośnie tego, co nazywano  informacją francuską , kardynałowie Casaroli
(sekretarz stanu), Silvestrini (sekretarz Rady do Spraw Publicznych) oraz Martinez Somalo
(w tamtym czasie Substytut) oznajmili już, że nigdy niczego ani nie widzieli, ani nie słyszeli.
Pogłoski? Naturalnie, zawsze wiele ich było przed kolejną podróżą. Pogłoski, którymi
nie można było się przejmować.
Nikt tak naprawdę w to nie wierzył. Zastanawiano się, kto mógł myśleć o
zorganizowaniu zamachu na Papieża, człowieka Kościoła, który głosi pokój na świecie?
Ojciec Z
więty doszedł do tych wniosków nie na podstawie posiadanych dokładnych
czy konkretnych informacji, ale przez dedukcję. Obiektywnie wydawało się niemożliwe, żeby
Ali Agca działał samotnie. %7łe wszystko zorganizował samodzielnie.
A zatem chodziłoby o spisek. Spisek, za którym, pomijając rozmaite  tropy , po
których można by pójść, stałoby, bezpośrednio lub nie, KGB.
Ali Agca był doskonałym zabójcą. Wysłanym przez kogoś, kto uznawał Papieża za
osobę niebezpieczną, niewygodną. Przez kogoś, kto się go bał. Przez kogoś, kto potwornie się
przestraszył na wiadomość, że został wybrany Papież-Polak. A zatem? Jak nie myśleć o
strukturach komunistycznych? Jak nie dotrzeć zatem, choćby w przypuszczeniach, do KGB,
analizując osoby, które mogły zlecić zamach?
Niewątpliwie wybór Karola Wojtyły na papieża w wielu stolicach Europy Wschodniej
wzbudził zamęt. Trzy tygodnie póz
niej przygotowana była już przez Związek Radziecki
pierwsza analiza skutków, które mógłby ten wybór pociągnąć za sobą w różnych krajach
komunistycznych. Minął rok, został podpisany przez Su-słowa, ideologa Komunistycznej
Partii Związku Radzieckiego,  supertajny dokument, przyjęty następnie przez wszystkich
członków sekretariatu Komitetu Centralnego, łącznie z Gorbaczowem. Zawierał listę
konkretnych środków, które przeszkodziłyby Papieżowi Polakowi w jego misji na świecie.
Do tego dochodziła pierwsza podróż Papieża do Polski, do której sam Breżniew za [ Pobierz całość w formacie PDF ]