|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Proszę się pożegnać.
- Nie pozwoli mi, wiem o tym.
- Więc niech mu pani pośle list, wymyśli jakąś wy
mówkę. Proszę zrobić to, co pani musi.
Czy rzeczywiście nie było innego wyjścia z tej sy
tuacji?
Niestety, nie. Ojciec właśnie dlatego kazał dopro
wadzić ją na swój okręt. Morze w tej sytuacji pełniło
rolę więziennych krat. Wiedział, że będzie skłonna
uciec, gdy przedstawi jej swoje warunki. Zdawał so
bie również sprawę z tego, że gdyby mogła, została
by z Nathanem jako jego żona lub kochanka. Teraz
okazało się to niemożliwe. Gdyby powiedziała ojcu,
że postanowiła związać swój los z Nathanem, kazał
by doprowadzić go do Tower. Wessa również by
280
uwięziono, nie wiadomo na jak długo. Mogłaby jedy
nie błagać o łaskę króla.
Znów zamknęła oczy, czując gromadzące się
w nich łzy. Wzięła głęboki oddech.
- Czy mogę zobaczyć się z Wessem Trevainem?
Chcę mu przekazać wiadomość dla Nathana.
- Postaram się to załatwić.
Phillips poklepał ją delikatnie po ramieniu. Ariel
miała ochotę obrzucić go wyzwiskami za to, że wier
nie wykonywał polecenia ojca. Najchętniej jednak
skuliłaby się w kłębek i zapomniała o wszystkim. Nie
wyobrażała sobie, że będzie w stanie podjąć taką de
cyzję. Od tak dawna szukała prawdziwej miłości...
Spojrzała w dół na czarną wodę. Zastanawiała się,
jak to jest utopić się. Szybko się jednak opamiętała.
Musiała żyć, żeby porozmawiać z Wessem Trevainem
i znalezć sposób na złamanie serca Nathanowi, któ
ry tylko wówczas pozwoli jej odejść.
Zrezygnowana potrząsnęła głową. Odetchnęła głę
biej i uspokoiła się nieco. Niewidzącym wzrokiem
wyglądała w morze. Wiedziała, że czeka ją najtrud
niejsze zadanie w życiu.
Jak złamać serce najukochańszej osobie?
Jak żyć ze złamanym sercem?
21
Nathan z wściekłością patrzył na czterech maryna
rzy i oficera, którzy stali w jego pokoju. Miał ochotę
rzucić się na nich wszystkich, chwycić ich za gardła
i wykrzyczeć jedno jedyne pytanie, na które nie ra
czyli odpowiedzieć.
Gdzie była Ariel?
Gdy obudził się pół godziny temu, już zniknęła.
Usiadł na łóżku i rozglądał się dookoła, gdy do po
mieszczenia wpadli żołnierze, celując w niego z musz
kietów. Na ich rozkaz pospiesznie się ubrał. Choć
przyszło mu do głowy, że Ariel mogła mieć coś wspól
nego z tym najściem, szybko odrzucił tę myśl. Gdyby
chciała, aby go pojmano, porzuciłaby go w Londynie.
Nic nie zyskała, przyjeżdżając z nim do Brighton.
Nic, prócz miłości.
Wiedział, że go kochała. Choć nie wypowiedziała
tych słów na głos, oczy zdradzały jej uczucia. Kocha
Å‚a go, a on jÄ….
Nagle drzwi otworzyły się. Odwrócił się, licząc, że
zobaczy Ariel. Na widok przybyszów omal nie stra
cił głosu.
- Wess! - jęknął.
- Nathanie - przywitał go brat.
Wess stał podtrzymywany przez dwóch oficerów.
282
Nagle głowa opadła mu do tyłu i żołnierze musieli
szybko zareagować, żeby nie runął na ziemię. Gdy
jednak osunął się na kolana, Nathan ujrzał stojącą za
nim Ariel.
Ariel, cudowna Ariel.
Jeszcze nigdy nikogo tak nie kochał. Jak ona go tu
znalazła?
- Połóżcie go na łóżku - poleciła łagodnie.
Oficerowie wykonali jej prośbę. Nathan natych
miast znalazł się przy Wessie. Dopiero teraz spo
strzegł siniaki i skaleczenia pokrywające całe ciało
brata. Koszulę miał w strzępach.
- Przykro mi, Nathanie - Å‚agodnym tonem ode
zwała się Ariel.
Trevain odwrócił się do niej.
- Ciężko go pobili.
- Kto? - rzucił krótko.
- Kapitan Pike i jego marynarze.
Nathan poprzysiągł sobie, że ich zabije. Popatrzył
znów na brata. Marynarze położyli go na brzuchu.
Natychmiast zorientował się, dlaczego. Całą skórę na
plecach miał poprzecinaną. Krew zabarwiła mu na
czerwono koszulÄ™.
- Proszę nas zostawić - poleciła Ariel.
- Ależ lady D'Archer - zaprotestował mężczyzna,
którego Nathan dopiero teraz zauważył.
Musiał wejść do pokoju razem z Ariel. Spoglądał
teraz na niÄ… ostrzegawczo.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
|
