Roberts Nora_Taniec marzeĹ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

małą dziewczynkę. Jak go przekonać, że jest zdolna
TANIEC MARZEC 211
dzielić jego problemy, podobnie jak dzieli z nim
radości?
Muzyka rozbrzmiewała; szybka, hałaśliwa wes�
ternowa muzyka, która porywa do tańca. Nick ob�
serwował corps zza pleców kamerzysty, opierając
ręce na biodrach. Patrząc na niego, Ruth aż wstrzy�
mała oddech.
Czy zawsze tak będzie? - zastanawiała się. Czy
zawsze będzie mnie poruszać i olśniewać? To prze�
rażające zakochać się w legendzie. Nawet w tak.
krótkim czasie, odkąd są razem, ciężar obowiązków
zawodowych odciskał się na nich obojgu. Balet to
zarówno zobowiązanie, jak i ciągłe napięcie. Czas
spędzany razem u niej w mieszkaniu należał do in�
nego wymiaru. Tam mogli być kobietą i mężczy�
zną. Ale muzyka i światła reflektorów przywoływa�
ły ich z powrotem. A tutaj, w świecie, który pochła�
niał większą część ich życia, on był Davidovem
- mistrzem.
- Niezle sobie z tym wszystkim poradził. Jak
zawsze. - Na krzesło obok Ruth cicho wśliznęła się
Nadine.
Muzyka umilkła.
Nick znowu dyskutował z tancerzami, gdy tym�
czasem reżyser w słuchawkach na uszach mówił
coś do jakiegoś niewidocznego technika.
- Tak, na to wygląda.
- Jak chłopczyk, który dostał nową kolejkę.
Cały skład.
212 TANIEC MARZEC
Ruth rzuciła Nadine pytające spojrzenie.
- Kolejkę?
- Nowa podnieta, entuzjazm, zapał - wyjaśniła,
wykonując zamaszysty ruch ręką. - On to uwielbia.
- Tak. - Ruth znowu spojrzała na Nicka. - Nie
da się ukryć.
- Twoje tańce wypadły dobrze. - Nadine prze�
szła do porządku nad śmiechem Ruth, wyrażającym
powątpiewanie. - Och, wiem, że musiałaś jeszcze
to i owo poprawić. Takie jest życie.
- Oglądałaś to?
- Zawsze oglądam.
- Zwykle nie bywasz taka łaskawa, Nadine - za�
uważyła Ruth.
- Moja droga, ja nigdy nie jestem łaskawa. Nie
stać mnie na to. - Znowu rozległa się muzyka i cho�
ciaż Nadine patrzyła na scenę, mówiła do Ruth.
- Oni naprawdę są dobrzy. A nagranie jest wyśmie�
nite. Program powinien spełnić nasze oczekiwania.
Przyznam szczerze, że już od dość dawna nie wi�
działam niczego tak doskonałego jak wasz taniec
z Nickiem. Nigdy nie sądziłam, że znajdzie partner�
kę, która dorówna Lindsay. Oczywiście, różnicie się
stylem, nawet bardzo. Lindsay unosiła się w powie�
trzu, jakby stanowiła jego część, bez wysiłku, z ja�
kąś dozą mistycyzmu. Ty mu rzucasz wyzwanie,
jakbyś się buntowała przeciwko prawu grawitacji.
Ruth zainteresował taki opis. Zastanawiała się
nad jego trafnością.
TANIEC MARZEC 21 3
- Lindsay była najpiękniejszą baleriną, jaką kie�
dykolwiek widziałam.
- Straciliśmy ją, bo nad taniec przedłożyła pry�
watne życie. Wielka szkoda.
- Nie miała wyjścia - obruszyła się Ruth. - Jej
ojciec zginął w wypadku, a matka była w bardzo
ciężkim stanie.
- Sami dokonujemy wyboru. - Nadine zwróciła
się twarzą ku Ruth. - Nie wierzę w przeznaczenie.
To my wpływamy na bieg zdarzeń.
- Lindsay zrobiła to, co musiała.
- To, co wybrała - sprostowała Nadine. - Wszy�
scy to robimy. Osobiście przyświecał mi w życiu
tylko jeden cel. I byłoby dobrze, gdyby było podo�
bnie z moimi tancerzami, ale tak nie jest. Ty masz
talent, młodość, napęd, jednym słowem masz wszy�
stko, żeby zdobyć sławę w świecie baletu. Lindsay
była na najlepszej drodze do tego, kiedy odeszła.
Nie chciałabym stracić także ciebie.
- Dlaczego miałabyś mnie stracić? - Ruth wy�
cedziła te słowa, nie spuszczając oczu z Nadine.
Przestała zwracać uwagę na to, co dzieje się na
scenie.
- Tancerze są bardzo pobudliwi i humorzaści.
- Tak mi mówiono - zauważyła oschle Ruth.
- Ale nie odpowiedziałaś na moje pytanie.
- Potrzebuję zarówno ciebie, jak i Nicka, ale je�
go potrzebuję bardziej. - Zrobiła krótką pauzę, cze�
kając, aż jej słowa zrobią na Ruth odpowiednie
214 TANIEC MARZEC
wrażenie. - Jeżeli między wami coś się... popsuje
i nie będziecie mogli albo chcieli ze sobą pracować,
będę musiała dokonać wyboru. Zespół nie może
sobie pozwolić na stratę Nicka.
- Rozumiem.
- Od dawna nosiłam się z zamiarem odbycia
z tobą rozmowy. Wolę, żebyś znała moje stano�
wisko.
- Rozmawiałaś o tym z Nickiem?
- Nie wprost. Zrobię to, oczywiście, gdyby zasz�
ła taka potrzeba. Mam jednak nadzieję, że do tego
nie dojdzie.
- Spora liczba tancerzy w zespole łączy się
w pary - zauważyła Ruth. - Niektórzy nawet się
żenią. Czy zamierzasz wprowadzić zwyczaj wtrą�
cania się w cudze sprawy?
- Zawsze podejrzewałam, że za twoimi niena�
gannymi manierami kryją się pasje. - Nadine
uśmiechnęła się blado. - Miło było cię widzieć.
- Zamilkła na chwilę. - Dopóki nic nie koliduje
z pracą zespołu, nie ma powodu do robienia drama�
tu. - Ponownie spojrzała Ruth prosto w oczy. - Ale
Nick jest nie tylko jednym z moich tancerzy. Obie
o tym wiemy.
- Nie sądzę, żeby to, co jest między mną i Ni�
ckiem, miało kolidować z pracą zespołu czy z na�
szym tańcem. - Ruth poprawiła się sztywno na
krześle.
- Nie, jeszcze nie. Lubię cię, Ruth, i dlatego mu-
TANIEC MARZEC 215
siałam ci o tym powiedzieć. A teraz muszę wycis�
nąć trochę dolarów z pewnego sponsora. - Nadine
wstała, ruszyła ciemnym przejściem między rzęda�
mi i opuściła widownię.
Na scenie Nick uważnie przyglądał się swoim
tancerzom. Postrzegał każdego indywidualnie,
a także jako grupę. Tutaj ramię nie tworzy ładnego
łuku, tam z kolei ustawienie stóp jest idealne. Ob�
serwował bacznie corps. Planował w niedalekiej
przyszłości uczynić dwoje z nich solistami. Jedną
była młoda, zaledwie osiemnastoletnia dziewczyna,
której się przyglądał ze szczególnym zainteresowa�
niem. Miała eteryczną, nieziemską urodę i niesa�
mowitą siłę. Przypominała mu trochę Lindsay. Wi�
działby ją w roli Carli w Dziadku do orzechów"
w nadchodzącym roku. Będzie musiał przekonać
madame Maksimową, żeby z nią indywidualnie po�
pracowała.
Reżyser zatrzymał taśmę i Nick wszedł na środek
sceny, żeby skorygować parę szczegółów. Pracowa�
li już od blisko dwóch godzin, a rozgrzane reflekto�
ry świeciły bezlitośnie.
Gdy znowu zaczęli, pomyślał o Nadine i jej pró�
bach z corps. Nadine jest jak jastrząb polujący na
kurczęta. Biedne dzieciaki; czy w ogóle zdają sobie
sprawę, jaką harówką jest taniec? Tylko nieliczni
z nich wyjdą poza corps. Ponownie spojrzał na
młodą dziewczynę, gdy kręciła pirueta. Tej jednej
się uda. Za dwa lata będzie deptać po piętach Ruth.
216 TANIEC MARZEC
Uśmiechnął się na wspomnienie początków
Ruth. Była taka młoda i tak strasznie zamknięta.
Jedynie tańcząc, odzyskiwała wiarę w siebie. Na�
wet wtedy - tak, nawet wtedy - pragnął jej, wpra�
wiając siebie samego w zakłopotanie. Był świad�
kiem jej rozwoju, kiedy to z miesiąca na miesiąc [ Pobierz całość w formacie PDF ]