|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
spokojnie.
Z westchnieniem uwolnił ją z uścisku.
- Przyjadę po ciebie wieczorem, o wpół do ósmej.
-Trace...
- Pójdziemy na kolację. - Odgarnął jej włosy z policz
ka. - Morelli wciąż robi najlepszą pizzę pepperoni.
Podstępny typ, pomyślała. Wiedział, że nie potra
fi zrezygnować z pizzy pepperoni u Morellego. A po
ostatniej nocy jaką niby szkodę miałoby uczynić wspól
ne zjedzenie pizzy?
Jednak nie potrafiła się zdobyć na powiedzenie
tak". Nie wiedziała, czy będzie mogła sobie zaufać,
kiedy znów znajdzie się blisko niego.
- Spróbuję. - Uznała, że to najlepsza odpowiedz,
dajÄ…ca jej drogÄ™ odwrotu, na wypadek gdyby jednak
zdołała odzyskać zmysły.
Zbyt skromna, by przejść przez pokój nago, znów
włożyła jego koszulę, rzucając spojrzenie przez ramię.
Ze wzroku kochanka wyczytała, że jeżeli się nie po
spieszy i szybko nie zniknie, za moment znajdzie siÄ™
z powrotem w łóżku całkowicie poddana jego woli.
ROZDZIAA SIÓDMY
Rezydencję Ashtonów zbudowano w najwyższym
punkcie całej posiadłości. Kamienne ściany zewnętrz
ne miały barwę kremową. Zaproszonych gości witały
ceglane wieżyczki, wysokie kominy i luksusowe wnę
trza. Wysokie sufity, marmurowe posadzki i prze
stronne pokoje robiły wrażenie nawet na najwięk
szych światowcach.
Dla Liii Ashton, która z oddaniem pomaga
Å‚a przy jej projektowaniu i urzÄ…dzaniu, rezydencja
była wszystkim. Do śmierci męża także ośrodkiem
życia towarzyskiego. Przyjęcia, aukcje dobroczynne,
koncerty - wydarzenia towarzyskie w rezydencji
Ashtonów przechodziły do historii. Lila pławiła się
w splendorze i szacunku, jaki otaczał jej dom.
Dla Tracea natomiast eleganckie i gustowne wnÄ™
trza zawsze bardziej przypominały muzeum niż dom.
Doceniał ich ciekawy i bogaty wystrój, ale jako miejsce
do życia rezydencja wydawała mu się raczej chłodna.
Chyba nawet wolał swój dość spartańsko urządzony
pokoik w szkolnym internacie od sztywnej elegancji
wnętrz rezydencji.
- Tak się cieszę, mój drogi, że zjesz ze mną śniada
nie. - Lila uniosła białą porcelanową filiżankę i deli
katnie upiła łyk swojej ulubionej herbaty orange pe-
koe z aromatem cynamonu. - Wiem, jak bardzo jesteÅ›
zajęty, i dlatego jeszcze raz dziękuję ci szczególnie za
wczorajszy wieczór.
Trace zerknął na matkę znad swojej filiżanki. Był
w winnicy, gdzie oglądał nową sekcję hybryd wino
gronowych, kiedy zadzwoniła i poprosiła go o spot
kanie na werandzie. Od razu pomyślał, że pewno wi
działa dziś rano, jak Becca opuszcza rezydencję, ale
ponieważ Lila zdecydowanie nie była rannym ptasz
kiem, odrzucił ten pomysł.
Był jednak przekonany, że matce chodzi o coś bar
dziej konkretnego niż dziękowanie mu za poprzed
ni wieczór. Wcześniej czy pózniej wyjawi, dlaczego
chciała się z nim spotkać.
Wolałby, żeby wcześniej.
Lila podsunęła mu koszyk z pieczywem.
- Może rogalika?
- Dziękuję, już jadłem. - Poza rogalikiem pochło
nął już jajka na bekonie z ziemniakami. Nie zdawał
sobie sprawy, jaki był głodny, dopóki nie usiadł do
stołu. Najwyrazniej noc z Beccą przysporzyła mu ape
tytu.
Nie tylko na jedzenie, pomyślał.
Nie mógł się doczekać, kiedy znowu jej dotknie,
nagiej, pięknej, chętnej obdarzyć rozkoszą jego jedy
nego.
Uświadomił sobie, że nie jest to najlepszy moment
na rozpamiętywanie nagości Becki, i szybko wyrzucił
jej obraz z pamięci.
- Czy mówiłam już, jak bardzo podoba mi się
prezent od ciebie? - zapytała Lila, poprawiając
rożek niebieskiej apaszki pracowicie ułożonej
wokół szyi.
Kilkakrotnie, pomyślał, ale nic nie powiedział. Naj
wyrazniej była roztargniona i, jeżeli dobrze odgadł,
nieco zdenerwowana.
- CieszÄ™ siÄ™, mamo.
- Wspaniałe przyjęcie. - Dłonie Liii drżały lekko,
gdy podnosiła do ust filiżankę z herbatą. - Bardzo
miło, że Stephen zechciał się do nas przyłączyć.
Aha, więc o to chodziło. Stephen. Gdyby nie był tak
zajęty Beccą, domyśliłby się dużo wcześniej.
- Tak, było bardzo miło. - Sięgnął po dzbanek
z kawÄ….
- Pozwól, że ja to zrobię, kochanie. - Lila nalała ka
wy i niespokojnie poprawiła apaszkę wokół szyi. - No
więc, co o tym sądzisz?
- Doskonała kawa.
Zmarszczyła brwi.
- Dobrze wiesz, o co pytam.
- Właściwie - Trace odstawił filiżankę na spode-
czek - to nie wiem. Ale przypuszczam, że pytasz, bar
dzo zresztą naokoło, czy akceptuję twój związek ze
Stephenem.
- Nie wspomniałam o związku. - Lila zarumieniła
się. - Czasem jemy razem obiad, dużo rozmawiamy,
głównie o interesach. Ale nie ukrywam, że jest mną
zainteresowany również prywatnie.
Trace nie był pewien, co oznacza prywatnie" w us
tach matki, ale ta rozmowa coraz mniej mu siÄ™ podo
bała. Dzieci na ogół nie lubią poruszać tego tematu
z rodzicami.
- Mamo, jeżeli chcesz się spotykać ze Stephenem,
to rób to.
Lila wpatrywała się w swoją filiżankę.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
|
