[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Boże! Jaycee! Oni czczą zabawkę!
 Zamknij się Bron. Mówisz głośno! Możesz...
Prawie śmiał się, kiedy w końcu zapadł w ciemność.
16
Colin Kapp - Formy Chaosu
Rozdział VII
 Bron, mówi Doc. Słuchaj uważnie. Jesteś teraz na pokładzie statku Niszczycieli. Byłeś
nieprzytomny, kiedy cię przynieśli. Sądzę, że wprowadzili cię w hipotermie i że badał cię ich
lekarz, i nieszczęście jego diagnoza jest zła. Postanowili zrobić zastrzyk antyhistaminowy.
Trzeba mu za wszelką cenę przeszkodzić .
 Udało się coś wyciągnąć z Andera?
 Tak. Koszula jest wykonana z crelu. Są to spory grzybów rosnących na Onaris, które są
pasożytami ludzkiej skóry, jedyną obroną organizmu jest właśnie histamina. Jeśli ten idiota
obniży jej poziom, może wywołać ich kiełkowanie pod skórą, a są one rozmiarów ziemskiej
wiśni. Dwieście tysięcy ty nasion dosłownie rozerwie cię na strzępy .
 Co mi radzisz?
 Za wszelką cenę musisz uniknąć jakiejkolwiek interwencji do czasu, aż koszula sama
zacznie odpadać. To twoja jedyna szansa. Jak ona teraz wygląda?
Bron z trudem podniósł się na łokciu i pomacał materiał.
 Rwie się w szwach.
 To dobry znak. Wkrótce się rozleci. Najdalej za kwadrans powinno być po wszystkim.
Możesz zneutralizować lekarza?
 Zawsze mogę spróbować.
Bron rozejrzał się po pomieszczeniu. Były tu jedne drzwi, zaopatrzone niewątpliwie w
zamek nastawiony na bioprądy kilku upoważnionych osób. Ociężale zwlekł się. z łóżka i
zaraz upadł na podłogę. Przedtem zauważył mały przybornik, w którym mógłby znalez
ć coś
odpowiedniego do zaatakowania zamka. Doczołgał się tam. Tylko laser chirurgiczny wydał
mu się odpowiedni. Wziął go nieporadnie i zbliżył się do drzwi.
Nie znał się na tego typu zamkach. Nie był w stanie umiejscowić elementów
sensorycznych. Działanie na samym zamku mogło doprowadzić do zablokowania drzwi
raczej w pozycji otwartej niż zamkniętej. Postanowił spowodować krótkie spięcie w
obwodach elektronicznych. Przy odrobinie szczęścia można to było przypisać zwykłej awarii,
a nie sabotażowi. Z największą precyzją, na jaką mógł się zdobyć, wycelował i zwolnił spust.
Metal stopił się prawie niezauważalnie, ale to wystarczyło do spowodowania spięcia, które
przyspawało obie części obicia drzwi. Strzał był udany. Nawet gdyby podejrzewano sabotaż,
to sposób w jaki go dokonano z daleka pachniał taką amatorszczyzną, że nikt nigdy nie
mógłby o to podejrzewać superagenta Komanda.
Doc obserwował to wszystko oczyma Brona.
 Ile czasu to wytrzyma?  zapytał krytycznym tonem.
 Wszystko zależy od nich. Na wymontowanie zamka potrzeba ze dwadzieścia minut, ale jeśli
im się spieszy, to mogą w kilka sekund rozwalić drzwi laserem.
Siłą woli Bron wrócił do łóżka. Ostrożnie wsadził palec pod koszule i odkrył, że tkanina
straciła swoje właściwości. Mógł rwać ją pasmami. Skóra pod spodem była czerwona i
nabrzmiała, ale nie nadgryziona zbyt głęboko. Nie przerywał swojej pracy, bo materiał rwał
się coraz łatwiej. Kiedy usłyszał głosy za drzwiami udało mu się oderwać prawie połowę
koszuli. Ktoś próbował otworzyć drzwi i wyraz
nie był zdziwiony ich oporem. Po jakimś
czasie spróbowano jakiegoś pręta. Na chwile zapadła cisza, którą Bron wykorzystał do
wdrapania się na posłanie. Właśnie udało mu się położyć, kiedy promień lasera wyciął zamek.
Bron przywitał wchodzącego lekarza oparty na łokciu i zajęty rwaniem resztek koszuli z
pleców. O ile mógł się zorientować, udało mu się oswobodzić większą ich cześć przez
ocieranie się o pościel. Lekarz spoglądał podejrzliwie to na zamek, to na Brona. Nie udało mu
się jednak ustalić bezpośredniego związku miedzy tymi dwoma elementami. Oddał wiec
zamek technikowi i podszedł do pacjenta.
17
Colin Kapp - Formy Chaosu
 Wiec zdjąłeś ją? Jak?
 To działa na histaminę  odparł Bron, ale z jego nabrzmiałych ust wydostawało się tylko
coś w rodzaju żałosnego ćwierkania. Opadł na plecy wyolbrzymiając tylko troszeczkę
zmęczenie.
 Ale dlaczego to zrobiłeś? Po co zakładałeś to świństwo? [ Pobierz całość w formacie PDF ]