[ Pobierz całość w formacie PDF ]

lekko wstawiona Jan.
- Czarny koń z ciebie, Jemmo. Nigdy bym się nie
spodziewała. Nawet kiedy Luke mi powiedział że uważa mnie
tylko za przyjaciółkę i wypytywał o ciebie, nie sądziłam, że
znasz go tak dobrze. Ale do...
- Tak dobrze! - Jemma zbladła. Luke musiał opowiedzieć
Jan o ich wspólnie spędzonej nocy. Jak mógł?
- Przestań już zgrywać cierpiącą wdowę. Matka
powiedziała mi o tym, kiedy tu dziś przyszliście.
- Leanne ci powiedziała? - Z każdą sekundą było coraz
gorzej.
Jemma nie zauważyła nadchodzącego ojca, dopóki nie
pojawił się obok niej. Cały rozpromieniony, objął ją i uścisnął.
- W porządku, Jemmo. Nie powinnaś się tak przejmować.
Luke naciskał, żebym powiedział Leanne prawdę o firmie. Na
początku była trochę przygnębiona, ale kiedy wyjaśniłem jej,
że znacie się z Lukiem od ponad roku, a rozstaliście się z
powodu błahej sprzeczki i teraz Luke chce się z tobą
pogodzić, pobrać i pomóc nam, Leanne chciała od razu do
ciebie zadzwonić, ale jej nie pozwoliłem.
Jemma z niedowierzaniem patrzyła na wyraz dumy na
jego twarzy.
- Powiedziałem, że nie możemy się wtrącać i, jak się
okazuje, miałem rację. Wystarczył wam wspólny lunch, a ja
jestem dziś najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.
- Może ci po prostu ulżyło, pomyślała Jemma gorzko.
- Luke naprawdę ci mówił, że już się znamy? - zapytała.
- Mogłaś mi powiedzieć - wtrąciła Jan - że go spotkałaś w
Grecji i tak dalej, zamiast pozwolić, żebym robiła z siebie
idiotkę. Ale co tam. Najlepszy po bogatym mężu jest bogaty
szwagier. Mogłam się była domyślić, kiedy zaproponował, że
zainwestuje w mojÄ… firmÄ™.
Jemma nie mogła wydobyć z siebie głosu. Zresztą, co
mogła powiedzieć?
- Czy można się przyłączyć? - Leanne, szeroko
uśmiechnięta, otoczyła ramieniem talię męża. - Serdecznie
gratulujÄ™, Jemmo.
Niepewna, czy zdoła powstrzymać wybuch furii, Jemma
odwróciła się, by odejść, i wpadła prosto na Luke'a. Objął ją i
podtrzymał, a w szarych oczach zobaczyła szyderczy błysk.
Doskonale świadomy jej nastroju, przytulił ją do siebie i
uśmiechnął się do jej ojca.
- Wybaczysz nam, prawda? To przede wszystkim twoje
święto, Davidzie. Pozwól, że się pożegnamy.
Jemma milczała.
ROZDZIAA
SIÓDMY
Jak tylko wyszli za próg, odwróciła się do Luke'a.
- Jak śmiałeś?!
- Zaczekaj, aż wsiądziemy do samochodu - odpowiedział
krótko.
Prawie wepchnął ją do środka i sam wsunął się za nią.
Podał kierowcy adres i samochód ruszył.
- Nie rozkazuj mi! - parsknęła Jemma. - Jak mogłeś
powiedzieć mojemu ojcu, że byliśmy... - przerwała, bo słowo
 kochankami" nie chciało jej przejść przez gardło. Z
nienawiścią patrzyła na jego kpiąco uniesione brwi.
- Tak długo chowałaś głowę w piasek, że nie możesz
znieść wypowiedzianej głośno prawdy...
- Ty nie rozpoznałbyś prawdy, nawet gdyby nagle
wyskoczyła i ugryzła cię w tyłek - odparowała - bo jesteś
pokrętnym, przebiegłym łajdakiem. Udało ci się ogłupić
mojego ojca, ale nie uda ci się to ze mną. Byłam idiotką,
wyobrażając sobie, że to może się udać.
Z
cisnął jej ramię tak, że musiała spojrzeć mu w twarz.
Wyraz jego oczu przyprawił ją o ciarki.
Oszukujesz samą siebie. Ja nie kłamię i zabił - bym
mężczyznę, który obraziłby mnie tak, jak to robisz - syknął.
Jemma uświadomiła sobie, że wzniecanie jego złości było
co najmniej nieroztropne. - Masz szczęście, że potrafię się
opanować. - Skoro tak mówisz. - Zdaniem Jemmy wcale nie
wyglądał na opanowanego, ale jego bliskość nagle przestała
budzić w niej strach. Straciła ochotę, żeby z nim walczyć, a to,
co czuła, zabarwiło jej policzki zdradzieckim rumieńcem.
- Tak właśnie mówię. I jeżeli to małżeństwo ma być
przekonujÄ…ce dla mojego dziadka i dla naszego otoczenia,
proponuję ci to samo. Dlatego powiedziałem twojemu ojcu, że
spotkaliśmy się przed rokiem na moim jachcie, a potem się
pokłóciliśmy. Jak dotąd to prawda, chyba sama przyznasz -
dodał miękko.
- Tak - szepnęła.
- A więc w końcu jesteśmy zgodni. Twój ojciec usłyszał
to, co chciał usłyszeć, a nasze zaręczyny dziś wieczorem
uwolniły go od poczucia winy.
- MusnÄ…Å‚ wargami jej usta, najpierw delikatnie, potem
mocniej. Kiedy podniósł głowę, Jemma bezwolnie i bez tchu
opierała mu się na piersi.
- Twoja rodzina jest przekonana, że się kochamy.
- Jego dłoń jakby od niechcenia opadła na jej udo.
Spróbowała się usunąć, ale raczej bez przekonania.
- Wiem, że pragniesz mnie tak samo jak ja ciebie, chociaż
nie chcesz się do tego przyznać. A teraz oczekuję, że będziesz
się zachowywać jak rozsądna kobieta, jaką przecież jesteś.
Rozumiemy siÄ™?
Jemma w milczeniu skinęła głową. Choć niechętnie,
musiała przyznać, że Luke ma rację, Dzięki niemu wszyscy,
łącznie z nią, zdołali zachować twarz.
Samochód zatrzymał się i Luke pomógł jej wysiąść.
- Zaczekaj - zaprotestowała. - To nie moja ulica.
- Moja. Mamy sporo do omówienia, a jutro wyjeżdżam do
Nowego Jorku. Musimy ustalić szczegóły ślubu, a nie mam
zamiaru tego robić w domu twojego zmarłego męża.
Jemma w ostatniej chwili powstrzymała się przed
odmową. To on rozdawał karty, a poza tym, z niewiadomych
przyczyn, potrafił momentalnie przyspieszyć bicie jej serca.
Dlatego zgodziła się bez dyskusji.
- Bardzo mądrze - pochwalił ją miękko i wprowadził do
holu.
Zatrzymał się obok dyżurki i przedstawił ją
umundurowanemu strażnikowi.
 - Sam, to jest Jemma, moja narzeczona. Wyjeżdżam jutro,
ale Jemma wprowadzi się tutaj w przyszłym tygodniu. Bardzo
proszę, żebyś jej we wszystkim pomagał i poinformował o tej
sytuacji resztÄ™ personelu.
- Czy to naprawdę konieczne? - zapytała, jak tylko drzwi
windy zamknęły się za nimi bezszelestnie - To znaczy...
- Jemmo, im szybciej zaakceptujesz zasady gry tym lepiej
dla nas obojga.
Nie była tego taka pewna i czuła dziecinne pragnienie, by
odwrócić się na pięcie i umknąć. Widząc jej wahanie, Luke
niemal siłą posadził ją na sofie. Sam zrzucił marynarkę i
krawat, a potem odwrócił się do barku.
- Czego się napijesz? - zapytał przez ramię.
- Proszę wody. Dwa kieliszki wina to dla mnie dosyć.
Skrzywił się, ale zaraz podał jej kryształową szklankę.
- Proszę bardzo. - Usiadł obok niej. - Naprawdę musimy
porozmawiać, Jemmo. W Anglii można wziąć ślub w ciągu
szesnastu dni. Proponuję ślub cywilny w sobotę, za dwa
tygodnie. Złożyłem już dokumenty w urzędzie stanu
cywilnego. Ty musisz zrobić to samo. Co o tym myślisz?
Jemma nie była zachwycona. Luke już o wszystkim
zadecydował, a tymczasem ona też miała swoje plany i nie
zamierzała z nich rezygnować. Postarała się jednak opanować.
- Obawiam się, że to niemożliwe. W sobotę za dwa
tygodnie nie będzie mnie tutaj. Za tydzień lecę na Zante, by
spotkać się z opiekunem willi i zadecydować o remoncie.
Mam już bilet na samolot. Z
lub trzeba odłożyć.
- Wcale nie. - Luke odwrócił się do niej. Biała koszula,
rozpięta pod szyją, uwidaczniała opaloną pierś, pokrytą
czarnymi kędziorami. Jemma przełknęła z trudem, usiłując
skupić się na jego słowach. - Wszystko doskonale się składa.
Bez problemu załatwię ślub w Grecji.
- W Grecji? - powtórzyła z niedowierzaniem.
 - To doskonale rozwiÄ…zanie. Pobierzemy siÄ™ w sobotÄ™ za
tydzień w moim domu. Załatwię przelot dla twojej rodziny i
przyjaciół, a Theo nie będzie musiał podróżować. Pierwszy
tydzień po ślubie spędzimy na Zante, w willi, a potem gdzieś
pojedziemy. Theo wszystkiego dopilnuje. [ Pobierz całość w formacie PDF ]