[ Pobierz całość w formacie PDF ]
trzech, twoim zdaniem, okazał się bliznim temu, który wpadł w ręce zbójców? 37On na to: Ten, który się nad nim zlitował. Wtedy Jezus powiedział: Idz, i ty czyń podobnie. Jezus u Marii i Marty 38 W trakcie ich podró\y, wszedł On do jakiejś wioski. Przyjęła Go tam pewna kobieta imieniem Marta. 39Miała ona siostrę, któ- rej było na imię Maria. Ta usiadła u stóp Pana i słuchała Jego 40 Słowa. Marta tymczasem krzątała się przy wielu posługach. Podeszła zatem i powiedziała: Panie, czy nie dbasz o to, \e moja siostra pozostawiła przy posłudze mnie samą? Powiedz jej więc, aby mi pomogła. 41Pan zaś odpowiedział jej: Marto, Marto, mar- ciąga na obcych, jednak śydzi wykluczali z niego Samarytan i cudzoziem- ców; grecki termin miał szerszy zakres, ale prawnik tak pojmował to okre- ślenie. 212 Znawca Prawa odpowiada pierwszymi słowami Shema (5 Mj\ 6,3; 11,13) które były wypisane na filakteriach. 213 Oliwa i wino było w tamtych czasach środkiem nawet na rany. Hipokrates w przypadku wrzodów doradza: owinąć miękką wełną i skropić oliwą i winem (BW5). Ewangelia według Aukasza 46 twisz się i niepokoisz o wiele rzeczy, 42a potrzeba jest jednego; Maria bowiem wybrała dobrą część, która jej 11 nie będzie zabrana. 1 Zdarzyło się, gdy się w pewnym miejscu modlił i skoń- czył, \e któryś z Jego uczniów powiedział do Niego: Panie, naucz 2 nas modlić się, jak i Jan nauczył swoich uczniów. Wtedy im powiedział: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech Twoje imię będzie poświęcone;214 niech nastanie Twoje Królestwo. 3 Ka\dego dnia nam udzielaj naszej codziennej porcji chleba.215 4 Odpuść nam te\ nasze grzechy, bo i my sami odpuszczamy ka\demu, kto jest nam dłu\ny, i spraw, abyśmy nie ulegli w próbie.216 5 Powiedział te\ do nich: Kto z was będzie miał przyjaciela, do którego pójdzie o północy i powie: Przyjacielu, u\ycz mi trzech chlebów, 6poniewa\ mój przyjaciel zjawił się u mnie z drogi, a nie mam mu co podać, 7a tamten ze środka odpowie: Nie zadawaj mi trudu, drzwi ju\ zamknięte,217 moje dzieci są wraz ze mną na po- słaniu nie mogę wstać i dać ci? 8Mówię wam, nawet jeśli nie wstanie i nie da mu dlatego, \e jest jego przyjacielem, to dla jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. 9I ja wam mówię: Pro- ście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. 10Ka\dy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, 214 będzie poświęcone to być mo\e divinum passivum: spraw, by Twoje imię otoczył szacunek; niech Twoje imię oka\e się święte. 215 Codzienna porcja chleba: chodzi o wszystko, co potrzebne do podtrzyma- nia naszego \ycia. 216 Dosłownie: i nie wprowadzaj nas w próbę. J. Carmignac wykazuje jednak, \e wejść w próbę nie znaczy nie być kuszonym , ale poddać się poku- sie , \e czasownik ten odzwierciedla hebrajski czasownik przyczynowy, a jego zaprzeczenie określa rodzaj wejścia, a zatem wyra\ona myśl sprowa- dza się nie do nie sprawiaj, byśmy ulegli pokusie , ale raczej: spraw, by- śmy nie ulegli pokusie (Marschal, The Gospel of Luke, NIGTC, 462). 217 Wschodnie zamki bywają niełatwe do otwarcia (Robertson, BW5). 47 Pismo Zwięte znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. 11Który z was, ojców, gdy 12 syn poprosi o rybę, daje mu wę\a? Albo gdy poprosi o jajko, daje mu skorpiona? 13Jeśli więc wy, którzy zli jesteście, umiecie dobre dary dawać swoim dzieciom, o ile\ bardziej Ojciec z nieba da Ducha Zwiętego tym, którzy Go proszą. 14 I wypędzał demona; a ten był niemy. I stało się, gdy demon wyszedł, \e niemy przemówił, a tłumy były zdumione. 15 Niektórzy z nich jednak stwierdzili: Wypędza demony w [mo- cy] Beelzebula, władcy demonów. 16Inni zaś, wystawiając Go na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. 17On zaś, świadom ich myśli, powiedział do nich: Ka\de królestwo samo w sobie podzielone, pustoszeje, a dom na dom się wali. 18Więc jeśli szatan jest te\ sam w sobie podzielony, jak ostoi się jego królestwo? mówicie bowiem, \e Ja w [mocy] Beelzebula wypędzam demony. 19 Jeśli zaś Ja w [mocy] Beelzebula wypędzam demony, to w [czy- jej mocy] wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi 20 sędziami. Je\eli Ja jednak palcem Bo\ym wypędzam demony, to właściwie przyszło ju\ do was Królestwo Bo\e. 21Gdy dobrze uzbrojony siłacz strze\e swego dziedzińca, jego mienie spoczywa w pokoju. 22Lecz gdy przychodzi mocniejszy od niego i pokonuje go, zabiera mu jego zbroję, na której polegał, i rozdaje jego łupy. 23 Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto ze Mną nie zbiera rozprasza. 24 Gdy duch nieczysty wychodzi z człowieka, wędruje po miej- scach bezwodnych i szuka wytchnienia. Gdy go jednak nie znaj- dzie, mówi: Wrócę do mojego domu, skąd wyszedłem. 25 Przychodzi i zastaje go wymiecionym oraz przyozdobionym. 26 Wtedy idzie, bierze z sobą siedem innych duchów, gorszych ni\ on sam, wchodzą i mieszkają tam. I stają się ostatki tego człowie- ka gorsze ni\ początki. 27Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu podniosła głos i zawołała do Niego: Szczęśliwe łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. 28Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bo\ego i przestrzegają je. 29 Gdy wokół gromadziły się tłumy, zaczął mówić: To pokolenie jest pokoleniem złym; szuka znaku, ale znak nie będzie mu dany poza znakiem Jonasza. 30Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla Niniwczyków, tak te\ Syn Człowieczy będzie dla tego poko- Ewangelia według Aukasza 48 lenia. 31Królowa południa powstanie na sądzie wraz z ludzmi tego pokoleniem i potępi ich, gdy\ z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj jest coś więcej ni\ Salomon. 32 Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie wraz z tym pokoleniem i potępią je, gdy\ opamiętali się na wezwanie Jonasza, a oto tutaj jest coś więcej ni\ Jonasz. 33 Nikt nie zapala lampy i nie stawia jej w ukryciu ani pod korcem, ale na świeczniku, a\eby ci, którzy wchodzą, widzieli światło. 34 Zwiatłem ciała jest twoje oko. Jeśli twoje oko jest zdrowe, to i całe twoje ciało jest jasne; lecz gdy tylko jest złe, twoje ciało jest 35 ciemne. Dbaj więc, aby światło, które jest w tobie, nie było 36 ciemnością. Jeśli zatem całe twoje ciało jest jasne i nie ma w nim części ciemnej, to będzie jasne całe, jak gdyby oświecała cię lampa [swoim] blaskiem. 37 Gdy to powiedział, pewien faryzeusz poprosił Go, \eby zjadł u 38 niego śniadanie. Wszedł więc i spoczął przy stole. Widząc to, faryzeusz zdziwił się, \e przed posiłkiem nie zanurzył najpierw [rąk].218 39Pan zaś powiedział do Niego: Obecnie wy, faryzeusze, oczyszczacie zewnętrzną stronę kubka i misy, tymczasem wasze 40 wnętrze zawiera chciwość i zło. Bezmyślni! Czy Ten, który uczynił to, co jest na zewnątrz, nie uczynił i tego, co wewnątrz? 41 Dajcie na jałmu\nę raczej z wnętrza, a wtedy wszystko będzie dla was czyste. 42Lecz biada wam, faryzeuszom, \e dajecie dzie- sięcinę z mięty, ruty i z ka\dego ziela, a pomijacie wymierzanie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
|